Türk Borçlar Kanunu’nun 54.maddesinde açıkça geçici iş göremezlik zararlarından söz edilmemekle birlikte, geçici iş göremezlik zararları kişinin iş göremez duruma gelmesinin sonucunda malvarlığında meydana gelen zararlara bağlı olarak, kanunda belirtilen “kazanç kaybı” zararları arasında yer almaktadır. Kazanç kaybı zararı, zarar gören bedensel zarara uğramasaydı, zarar görenin elde etmesi muhtemel kayıplarını ifade eder. Bu nedenle kazanç kaybı hesabı varsayımlara dayanarak yapılır. Bu zarar türü, zarar görenin sağlığına tekrardan kavuşma anına kadar çalışamamasından kaynaklanan kazanç kaybından oluşur. Bu nedenle kazanç kaybı zararları, niteliği itibariyle fiilen yoksun kalınan kâr olup, geçici nitelikte ve geçmişe yöneliktir^[1].

 Kanun sistematiği içerisinde bakıldığında, Türk Borçlar Kanunu’nun 54.maddesinde tazmin edilmesi gereken bedensel zararlardan söz edilmiştir. İlgili maddeye göre bedensel zararlar,

 “1. Tedavi giderleri. 2. Kazanç kaybı. 3. Çalışma gücünün azalmasından ya da yitirilmesinden doğan kayıplar. 4. Ekonomik geleceğin sarsılmasından doğan kayıplar.” olarak belirtilmiştir. Kanun maddesinde her ne kadar bedensel zararlar ifadesi yer alsa da burada kastedilen, kişinin beden bütünlüğünün ihlali sonucunda meydana gelen malvarlığı zararlarıdır^[2].

 KTK m.98 hükmünde sağlık hizmet bedellerinin kazazedenin sosyal güvencesi olup olmadığına bakılmaksızın Sosyal Güvenlik Kurumu tarafından karşılanacağı ve sigorta şirketlerini kanun hükmünde belirtilen şartlar dahilinde SGK’ya gerekli aktarımı yapması halinde yükümlülüklerinin sona ereceği belirtilmiştir.

 Karayolları Motorlu Araçlar Zorunlu Mali Sorumluluk Sigortası Genel Şartlarında ise sağlık giderleri içerisinde mağdurun sürekli sakatlık raporu alana kadar tedavi süresince ortaya çıkan bakıcı giderleri, tedaviyle ilgili diğer giderler ile trafik kazası nedeniyle çalışma gücünün kısmen veya tamamen azalmasına bağlı giderler gösterilmiştir. Genel şartlarda yer alan bu ibarelere bakıldığında geçici iş göremezlik tazminatının genel şartlarda düzenlenen sağlık giderleri kapsamında olduğu sonucuna varılmaktadır. Bu durumda genel şartlardan hareketle bir değerlendirme yapılacak olacaksa sigorta şirketlerinin geçici iş göremezlik giderinden sorumluluğu bulunmadığı kanaatine varılabilecektir. Ancak Kanunda yer alan sağlık hizmet bedelleri ifadesinden geçici iş göremezlik tazminatının da bu kapsamda olduğunu ve bu gerekçeyle sigorta şirketlerinin ilgili tazminat bakımından sorumluluğunun bulunmadığını söylemek pek mümkün görünmemektedir.

 Zira, geçici iş göremezlik tazminatında sağlık hizmet bedeli yönünden bir ödeme yapılmamaktadır. Burada zarar görenin uğradığı kazanç kaybına yönelik talepte bulunulmaktadır. Kanun koyucunun açık bir şekilde sağlık hizmeti olarak belirttiği ve SGK’nın sorumluğuna dahil ettiği bu zarar kalemi, genel şartlarda sağlık giderleri teminatı adı altında genişletilmiş ve sağlık hizmeti niteliğinde olmayan zarar kalemlerinin de bu gider kapsamında sigorta şirketlerinin ve güvence hesabının sorumluluğundan çıktığı belirtilmiştir.

 Diğer bir anlatımla Genel Şartlarla sigorta şirketinin sorumluluk alanı kanunda belirtilen sınır aşılarak daraltılmıştır. Bu doğrultuda iş göremezlik tazminatı gibi giderlerin SGK sorumluluğu kapsamında kabul edilip sigorta şirketinin sorumluluğundan çıkarıldığına dair anlayışlar gerek Kanun hükmünün lafsına gerekse kanun koyucunu amacına aykırı olacaktır.

Bu durum yerleşik içtihatlarda da sigorta şirketinin sağlık giderleri klozu kapsamında olmak üzere geçici iş göremezlik tazminatından sorumlu olduğu şeklinde belirtilmiştir. Örneğin: